Zwyczaje picia kawy na świecie

Kawa powinna być czarna jak piekło, mocna jak śmierć i słodka jak miłość. Tak brzmi słynne tureckie przysłowie. Turcy przepadają za taką właśnie kawą. Podobnie jest z włoskim cappuccino czy amerykańską kawa americano. Gdziekolwiek się nie pojedzie, można spotkać tam różne sposoby parzenia kawy, jej podawania oraz używanych do tego naczyń.  Kawa turecka znana jest na całym świecie. Zaparza się ją w specjalnych naczyniach, które nazywają się ibrik. Przygotowuje się ją ze starym zwyczajem, według którego kawę należy zagotować trzy razy, zanim zostanie podana. Piciu kawy w tamtych stronach towarzyszy rytuał. Podając ją, należy poczęstować najpierw osobę najbardziej uważaną z całego towarzystwa, w którym spożywa się kawę. Może to być na przykład senior rodu, czy najwyżej postawiony urzędnik. Ważne jest tez także to, że za bardzo zły zwyczaj uważa się podanie komuś filiżanki wypełnionej kawą po brzegi. Zachowanie takie może zostać potraktowane jako oznaka niechęci. Z tego powodu kawę podaje się w filiżance wypełnionej jedynie do połowy. Przez rozpoczęciem picia kawy po turecku należy odrobinę poczekać, ponieważ fusy unoszące się na powierzchni muszą opaść na dno, na co potrzeba odrobinę czasu.

W Brazylii kawa poranna to cafe au lait, składająca się pół na pół z mleka z łyżeczką cukru. Popołudniowa kawa natomiast tocaffeizinho– napój dla łasuchów, ponieważ przygotowuje się go zalewając naparem kawowym filiżankę do połowy zasypaną cukrem trzcinowym. Zwyczaj Belgów związany jest bardziej ze sposobem jej podawania. Swoją poranna kawę (cafe au lait) serwuje się w dużych prostych czarkach, mogących pomieścić dwie filiżanki o standardowych rozmiarach. W Holandii kawa (koffie) tradycyjnie parzona jest poprzez przesączanie. Zamawiając kawę w Holandii można być pewnym, iż otrzyma się napar pochodzący z średnio palonych ziaren kawy podawany na tacy, która zawiera osobno podany dzbanek kawy, dzbanuszek śmietanki, odrobinę cukru szklankę zimnej wody.

We Francji kawa (cafe) stanowi bardzo ważny element codziennego życia. Najbardziej przygotowuje się ją poprzez przesączanie lub filtrowanie. Swój specyficzny charakter, kawa we Francji zawdzięcza mocno palonym ziarnom, do których czasami dodaje się odrobinę cykorii. Bez kawy Francuzi nie wyobrażają sobie życia. Francuskie śniadania zwykle składają się z świeżych, gorących croissantów zamaczanych w filiżance cafe au lait. Jest to codzienny rytuał Francuzów. Popołudniami mieszkańcy Francji pijają natomiast do kilku demitasses, czyli małych filiżaneczek mocnej, czarnej kawy.

Włochy są zdecydowanie w czołówce państw znanych ze specyficznych rodzajów kawy. To na terenie tego kraju powstało espresso, caffe latte czy cappuccino. Włosi rozpoczynają dzień kubkiem caffe latte. Po lunchu bądź obiedzie pijają klasyczne espresso podawane z plasterkiem cytryny umieszczonym wewnątrz filiżanki, bądź obok niej. W ciągu dnia zdarza się wypić także filiżankę słodkiego cappuccino, które często podaje się z bitą śmietaną posypaną kakao bądź czekoladą.

W Maroko kawę (quahwa) podaje się parzoną na tradycyjny sposób turecki. Jednakże w tym państwie często dla wzmocnienia smaku i zapachu dodaje się ziarna pieprzu bądź soli. Przyprawy te służą jedynie podkręceniu smaku, a nie zdominowaniu jego.

W Indiach większość ludności preferuje picie herbaty zamiast kawy, jednak zdeklarowani kawowicze mają swój ulubiony rodzaj i specyfikę picia kawy (coffee). Ziarna kawy pierwotnie palone i drobno mielone. Następnie miesza się je z nierafinowanym cukrem palmowym, dodaje do wody i podgrzewa aż do zagotowania. Na końcu do kawy wlewa się mleko. Przygotowaną w ten sposób kawę pija się kilka razy dziennie. Jest ona także dodatkiem podawanym do głównych dań i przekąsek. Także każdy lunch w Indiach kończy się podaniem kawy.

Rosjanie stosunkowo niedawno nauczyli się zwyczaju picia kawy (kofje). W kraju tym popularna jest kawa pita z samowaru. Podaje się ją podobnie jak herbatę- z kawałkiem cytryny.

Finowie ponoć pijają najwięcej kawy na całym świecie. Krążą o nich wieści, że wypijają aż pięć filiżanek kawy na dobę. Jako, że są bardzo towarzyskimi osobami, często łączą picie kawy z przyjęciami, podczas których podaje się spore ilości kawy i słodyczy. Jeden ze słynniejszych przepisów na kawę po fińsku jest dosyć intrygujący. Podaje się ją bowiem z kawałkiem… rybiej skórki! Ma ona ponoć dodać kawie klarowności. Przygotowuje się ją następująco. Kawę należy zaparzyć w dzbanku, a następnie dodać do niej kawałek rybiej skóry. Przed podaniem kawy, należy wyciągnąć z niej skórę, przelać kawę do innego naczynia i podawać z cukrem, mlekiem bądź śmietaną.

W Japonii kawę (koohi) importuje się głównie z Jamajki. To stamtąd pochodzi Blue mountain– kawa uważana przez wielu ekspertów za najlepszą na świecie. Poza tym Japończycy pijają kawy głównie zaczerpnięte z innych części świata. Popularne tam są zarówno espresso, cappuccino, kawa z mlekiem oraz kawa mrożona. Jednak to z czego Japonia słynie najbardziej jeżeli chodzi o kawowy świat to zabieg kosmetyczny podczas którego człowiek kąpie się w naparze z kawy z dodatkiem soku z ananasa. Kuracja ta ma działanie odświeżające i pielęgnacyjne oraz jest tam tak popularna jak sauna.

Wielka Brytania niegdyś słynęła z bardzo dobrych kawiarni, w których kawę podawano niemal ze wszystkim. Były to dodatki w postaci: wina, piwa, masła czy korzeni. Do zwyczaju podawania kawy przykładano szczególną staranność. Zmieniło się to w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy to z Włoch napłynęła fala popularności barów kawowych, w których podawano espresso. Obecnie kawa w Wielkiej Brytanii to najczęściej słaba i wodnista ciecz, często przygotowywana w ekspresowy sposób. Można ją kupić w jednorazowych torebkach i przygotowywać jak herbatę. Dzięki temu kawa nie smakuje tam najlepiej. Szybkość i wygoda przekładają się na słabnącą jakość napojów kawowych.

Amerykanom natomiast zawdzięczamy słynną już na całym świecie „przerwę na kawę”. Bez niej trudno już sobie wyobrazić współczesny korporacyjny świat. Kawa w Ameryce (coffee) pełni bardzo ważną rolę i stanowi symbol narodowy. Wszyscy chyba kojarzą słynne amerykańskie bary, w których czarną kawę podaje się w dzbankach i dolewa na życzenie klienta. Czasem podaje się ją także z dodatkiem mleka i cukru. Z Ameryki także pochodzi najsłynniejsza sieć kawiarni- Starbucks, która obecnie znana jest na całym świecie.

W Niemczech kawa (kaffee) jest równie popularna jak innych krajach. Jednak kraj ten słynie szczególnie z zakazu picia kawy, który został nałożony przez Fryderyka Wielkiego. Zabronił on ludowi spożywać tego napoju aż do czasów kapitalizmu, w którym początki swe miały spotkania na popołudniowej kawie zwane kaffeeklatsch.

Czas ten był zapoczątkowany głównie przez panie pochodzące z wyższych sfer, które spotykały się w przy tym napoju, by dzielić się najnowszymi plotkami. Rytuał ten funkcjonuje do dzisiaj, jednak poza najbogatszymi elitami, popołudniową kawą cieszą się wszystkie klasy społeczne.  Niemcy podają zazwyczaj kawę metoda przesączania, dodając do niej skondensowane mleko bądź śmietankę z puszki. Do kawy koniecznie spożywa się tam słodycze, z których Niemcy słynną na całym świecie.

Najpopularniejszą kawową przekąską jest schwarzwaldtorte (tort Szwarcwaldzki) czyli najsłynniejszy deser niemiecki łączący w sobie czekoladowy biszkopt przekładany bitą  śmietaną i wiśniami.